Verhuisbericht.

Jawel, ik ben overgestapt naar Wordpress. Blogger wil niet zo goed meewerken en geeft heel vaak errors. En ik wilde graag van lay-out veranderen, maar toen ging het helemaal mis. Vandaar dat ik maar eens wat anders wilde gaan uitproberen.

De nieuwe NOTIMEFORTEAORLEMONADE

Nieuw baantje?

Ik vond vanochtend een vacature op internet. Er werd gevraagd naar een medewerkster voor in een bakkerij. En die bakkerij is op fietsafstand van mijn huis! Ik heb meteen een mailtje gestuurd met mijn cv en een kleine motivatiebrief. Ik denk niet dat ik het krijg omdat ik geen ervaring heb, maar wie weet word ik wel aangenomen. Niet geschoten is altijd mis toch? Als ik wel wordt aangenomen zeg ik mijn baantje als medewerker in de bediening op. Zo niet, dan weet ik nog steeds niet wat ik ga doen. Ik denk niet dat ik door wil gaan met mijn baantje, maar anders heb ik helemaal niets. Nou ja, dit weekend eerst maar wel werken, en daarna zal ik toch echt mijn beslissing moeten maken omdat ze anders misschien op mij rekenen en ik wil geen mensen teleurstellen of ze in moeilijkheden brengen omdat ze al zo weinig personeel hebben. Ik zie het allemaal vanzelf wel. Nu ga ik mijzelf eerst lekker verwennen met een lange douche en een gezichtsmaskertje.

Oproep: Notitieboekjes

Even een heel ander bericht. Ik zit hier met nog een aantal lege notitieboekjes, maar helaas ook een leeg brein. Ik heb geen flauw idee wat ik met die notitieboekjes ga doen.

Ik heb al een agenda (zelf gemaakt van een notitieboekje, als ik mijn camera vind, maak ik wel een paar foto's), een gewoon dagboek voor de dingen die ik meemaak en mijn gevoelens, een notitieboekje vol recepten, een boekje met allemaal mooie zinnen en uitspraken en eentje waar ik in opschrijf welke boeken ik heb gelezen, welke films ik heb gezien en welke series ik heb gekeken.

Dus wat kan ik nog meer gaan doen met mijn notitieboekjes? Ik wil niets met tekenen, daar begin ik binnenkort weer mee in mijn nieuwe schetsboek. En ik hou ook niet echt van knippen en plakken.
Goede ideeën worden beloond met.......



mijn eeuwige dank!

Bah.

Alweer een creative titel. Niet dus. Sorry, ik ben niet zo goed in het bedenken van titels voor mijn berichten.

Ik heb even geen een tijdje geen bericht geplaatst. Dit kwam eerst vooral omdat ik het te druk met werken had. Het werk is echt superleuk om te doen, maar ik voel mij niet zo thuis bij de familie waar ik woon als ik aan het werken ben. Ik ben op dit moment thuis, maar ik ga dit weekend weer werken. Na dat weekend ga ik besluiten of ik er wil blijven werken, of dat ik er toch mee kap. Het zijn gewoon compleet andere mensen dan ik had gedacht en ik voel mij eigenlijk niet op mijn gemak. Het werk is wel erg leuk. Vermoeiend, maar leuk. Als ik blijf werken, dan kan ik lekker geld verdienen om te sparen en leuke dingen te kopen. Maar dan voel ik mij niet op mijn gemak buiten de werktijden om en verlang ik constant naar huis omdat ik geen privacy heb. Als ik ontslag neem, dan heb ik geen inkomen. Waarschijnlijk kan ik op dit moment geen werk meer in de buurt vinden, dus zit ik mij misschien wel twee maanden lang te vervelen. Maar dan kan ik wel lekker thuis zijn in mijn vertrouwde omgeving inclusief mijn privacy waar ik niet zonder kan leven en kan ik doen wat ik wil. Ik weet het niet, ik neem volgende week wel een beslissing.

De tweede reden waarom ik een tijdje geen bericht heb geplaatst (en dat de komende twee weken ook niet zal doen) is omdat mijn laptop naar Sony is opgestuurd voor een reperatie. Ik kwam thuis van mijn harde werken en die avond deed mijn laptop het nog. Maar de volgende ochtend (eigenlijk was het al middag omdat mijn eigen bed zo lekker slaapt) kon ik mijn laptop niet meer opstarten. Waarschijnlijk is het een hardware fout. Maar ik baal er behoorlijk van, want volgens de service van de winkel waar ik de laptop heb gekocht, hoor ik nu een leen toestel te krijgen. Maar volgens de winkel was die zogenaamd stuk en kon ik dus niet een reserve krijgen. Nou, daar ben ik mooi klaar mee. Mijn moeder vind het ook maar niets want die wil dat ik haar elke dag even een mailtje stuur hoe het met mijn werkdag is gegaan. En dat kan ook niet meer. Normaal kon ik dat nog wel op mijn mobieltje doen, maar opeens kan ik niet meer op mijn mail komen via het mobiele internet. Dus nu ben ik redelijk pissig omdat ik straks afgesloten ben van de wereld. Eigenlijk nu al, want ik mag helemaal niet achter deze desktop zitten van mijn ouders.

Kinderen, honden, taart en thee.

Ik ben beland bij het gezin waar ik de komende weken ga wonen. Een leuke gezellige chaos, maar kan ik eigenlijk niet zeggen. Ik ben benieuwd hoe het werken mij morgen afgaat. Ik zal echt doodop zijn, ik weet het zeker. Want ik ben helemaal niet gewend om te werken.