Verhuisbericht.

Jawel, ik ben overgestapt naar Wordpress. Blogger wil niet zo goed meewerken en geeft heel vaak errors. En ik wilde graag van lay-out veranderen, maar toen ging het helemaal mis. Vandaar dat ik maar eens wat anders wilde gaan uitproberen.

De nieuwe NOTIMEFORTEAORLEMONADE

Nieuw baantje?

Ik vond vanochtend een vacature op internet. Er werd gevraagd naar een medewerkster voor in een bakkerij. En die bakkerij is op fietsafstand van mijn huis! Ik heb meteen een mailtje gestuurd met mijn cv en een kleine motivatiebrief. Ik denk niet dat ik het krijg omdat ik geen ervaring heb, maar wie weet word ik wel aangenomen. Niet geschoten is altijd mis toch? Als ik wel wordt aangenomen zeg ik mijn baantje als medewerker in de bediening op. Zo niet, dan weet ik nog steeds niet wat ik ga doen. Ik denk niet dat ik door wil gaan met mijn baantje, maar anders heb ik helemaal niets. Nou ja, dit weekend eerst maar wel werken, en daarna zal ik toch echt mijn beslissing moeten maken omdat ze anders misschien op mij rekenen en ik wil geen mensen teleurstellen of ze in moeilijkheden brengen omdat ze al zo weinig personeel hebben. Ik zie het allemaal vanzelf wel. Nu ga ik mijzelf eerst lekker verwennen met een lange douche en een gezichtsmaskertje.

Oproep: Notitieboekjes

Even een heel ander bericht. Ik zit hier met nog een aantal lege notitieboekjes, maar helaas ook een leeg brein. Ik heb geen flauw idee wat ik met die notitieboekjes ga doen.

Ik heb al een agenda (zelf gemaakt van een notitieboekje, als ik mijn camera vind, maak ik wel een paar foto's), een gewoon dagboek voor de dingen die ik meemaak en mijn gevoelens, een notitieboekje vol recepten, een boekje met allemaal mooie zinnen en uitspraken en eentje waar ik in opschrijf welke boeken ik heb gelezen, welke films ik heb gezien en welke series ik heb gekeken.

Dus wat kan ik nog meer gaan doen met mijn notitieboekjes? Ik wil niets met tekenen, daar begin ik binnenkort weer mee in mijn nieuwe schetsboek. En ik hou ook niet echt van knippen en plakken.
Goede ideeën worden beloond met.......



mijn eeuwige dank!

Bah.

Alweer een creative titel. Niet dus. Sorry, ik ben niet zo goed in het bedenken van titels voor mijn berichten.

Ik heb even geen een tijdje geen bericht geplaatst. Dit kwam eerst vooral omdat ik het te druk met werken had. Het werk is echt superleuk om te doen, maar ik voel mij niet zo thuis bij de familie waar ik woon als ik aan het werken ben. Ik ben op dit moment thuis, maar ik ga dit weekend weer werken. Na dat weekend ga ik besluiten of ik er wil blijven werken, of dat ik er toch mee kap. Het zijn gewoon compleet andere mensen dan ik had gedacht en ik voel mij eigenlijk niet op mijn gemak. Het werk is wel erg leuk. Vermoeiend, maar leuk. Als ik blijf werken, dan kan ik lekker geld verdienen om te sparen en leuke dingen te kopen. Maar dan voel ik mij niet op mijn gemak buiten de werktijden om en verlang ik constant naar huis omdat ik geen privacy heb. Als ik ontslag neem, dan heb ik geen inkomen. Waarschijnlijk kan ik op dit moment geen werk meer in de buurt vinden, dus zit ik mij misschien wel twee maanden lang te vervelen. Maar dan kan ik wel lekker thuis zijn in mijn vertrouwde omgeving inclusief mijn privacy waar ik niet zonder kan leven en kan ik doen wat ik wil. Ik weet het niet, ik neem volgende week wel een beslissing.

De tweede reden waarom ik een tijdje geen bericht heb geplaatst (en dat de komende twee weken ook niet zal doen) is omdat mijn laptop naar Sony is opgestuurd voor een reperatie. Ik kwam thuis van mijn harde werken en die avond deed mijn laptop het nog. Maar de volgende ochtend (eigenlijk was het al middag omdat mijn eigen bed zo lekker slaapt) kon ik mijn laptop niet meer opstarten. Waarschijnlijk is het een hardware fout. Maar ik baal er behoorlijk van, want volgens de service van de winkel waar ik de laptop heb gekocht, hoor ik nu een leen toestel te krijgen. Maar volgens de winkel was die zogenaamd stuk en kon ik dus niet een reserve krijgen. Nou, daar ben ik mooi klaar mee. Mijn moeder vind het ook maar niets want die wil dat ik haar elke dag even een mailtje stuur hoe het met mijn werkdag is gegaan. En dat kan ook niet meer. Normaal kon ik dat nog wel op mijn mobieltje doen, maar opeens kan ik niet meer op mijn mail komen via het mobiele internet. Dus nu ben ik redelijk pissig omdat ik straks afgesloten ben van de wereld. Eigenlijk nu al, want ik mag helemaal niet achter deze desktop zitten van mijn ouders.

Kinderen, honden, taart en thee.

Ik ben beland bij het gezin waar ik de komende weken ga wonen. Een leuke gezellige chaos, maar kan ik eigenlijk niet zeggen. Ik ben benieuwd hoe het werken mij morgen afgaat. Ik zal echt doodop zijn, ik weet het zeker. Want ik ben helemaal niet gewend om te werken.

(werk) Vakantie!

De examens zitten erop. Maar niet getreurd, volgend jaar ga ik opnieuw examens maken want ik ben er zeker van dat ik niet geslaagd ben. Als ik om een bepaalde reden niet naar het Vavo kan of mag, dan ga ik een mbo opleiding doen. Maar liever haal ik een Havo-diploma. Als ik wel een mbo opleiding ga doen, dan ga ik mijn keuze maken tussen interieur design en game design. Maar dat zien we dan wel weer.

In feite heb ik nu vakantie. Maar dit wordt geen rustige vakantie. Ik ga werken! Jawel, ik ga werken. Mensen die mij kennen weten dat ik normaal heel erg lui kan zijn. Maar ik kan echt niet drie maanden lang lui zijn, dus ik moest gewoon gaan werken. Ik ga op een waddeneiland werken in de horeca. Hoe en wat precies weet ik nog niet, maar ik ga dit weekend beginnen. En de voorspellingen voor het weer zijn prima, dus het zal wel druk worden. Waarschijnlijk zal ik de eerste dagen doodop zijn na een werkdag. En dan kan ik niet eens in mijn eigen bedje kruipen, want ik woon er op dat moment ook. Maar buiten de werkuren zal ik geregeld op het strand liggen met een boekje. Ik zie er nu al naar uit!

Tijd voor iets anders.

Ik heb vandaag iets gedaan, wat ik normaal niet zou hebben gedaan. Maar ik een jurkje gekocht! Mijn enige andere jurkje is een galajurkje waar ik al 5 gala's in heb doorgebracht. Maar ik heb nu echt een jurkje gekocht voor gewone zomerse dagen. Ook heb ik mouwloze shirtjes gekocht, en normaal heb ik altijd shirtje met mouwen. Ik ben toe aan verandering! Ook heb ik voor het eerst in tijden oorbellen gekocht die groter zijn dan knopjes. Namelijk leuke hangertjes met 3 verschillende veertjes. En ze zijn groot (voor mijn doen dan)! Ik vind het leuk, verandering!

Falen.

Afgelopen week heb ik mijn eerste drie examens gehad. Nederlands is waarschijnlijk net voldoende (ligt aan de normering), wiskunde heb ik compleet verprutst waardoor ik gemiddeld een 4 kom te staan, en Engels ging goed maar net niet goed genoeg voor een extra compensatiepunt. Komende week heb ik nog weer die examens. Op geschiedenis en economie moet ik beslist een 5,4 halen. Lager mag niet, anders ben ik definitief gezakt. Ik ga proberen op maatschappijwetenschappen een 7 te halen zodat ik daar een compensatiepunt voor kan krijgen. Maar dat zit er waarschijnlijk niet in. Als ik geen extra compensatiepunt haal, moet ik sowieso een herexamen doen. Maar de grootste kans is dus dat ik zak. Helaas.

Het begin van het einde.

Vanmiddag ga ik mijn eerste examen maken.

Echt zenuwachtig ben ik niet, want Nederlands lijkt mij wel te doen. Tekstbegrip is te doen, en gelukkig komt er niet teveel spelling aan te pas, want dan zou ik zakken. Het lastigste vind ik toch de samenvatting maken. Ik hoop dat het gaat lukken.

Voor de helft van de examens maak ik mijn geen zorgen, maar de andere helft wel. Er zijn twee vakken waar ik beslist een 5,4 op moet halen, en een vak waar ik een 6 op moet halen. De rest gaat mij hopelijk wel lukken.

Perfectionistisch en een rommelkont.

Ja, dat ben ik. Ik ben perfectionistisch, maar ook een rommelkont. Ik vind het vreselijk, beide eigenschappen. Met schoolwerk ben ik nooit erg perfectionistisch geweest, en ook mijn kamer is een enorme bende. Heel vervelend, want ik ga nu niet bepaald met mooie cijfers mijn examens straks in en ik kan nooit iets vinden op mijn kamer.

Maar aan de andere kant ben ik enorm perfectionistisch. Ongeveer vier jaar geleden tekende ik elke dag. Ik tekende het liefste iets in de richting van manga, maar ik was ook gek op realistische portretten.

Maar op een dag heb ik al mijn tekenen verscheurd en zijn ze in prullenbak beland. Ik vond alles wat ik had gemaakt de afgelopen jaren bagger. Nu ik er weer aan terug denk, vind ik helemaal niet dat mijn tekeningen bagger waren. Ik heb er spijt van dat ik alles kwijt ben door mijn eigen perfectionistische gedrag. Sinds die dag heb ik ook nooit weer getekend. Maar eigenlijk wil ik wel weer gaan tekenen. Maar als ik ga tekenen, weet ik nu al dat ik het papier na de eerste potloodstrepen weggooi 'omdat het toch niet iets kan worden'.

Nieuwe tumblr.

Ik wil trouwens even melden dat ik een nieuw tumblr account heb aangemaakt. Mijn vorige gebruikte ik eigenlijk niet. Maar ik vind tumblr wel een goede manier om al je favoriete plaatjes te delen met iedereen, maar ook op te slaan voor je eigen inspiratie.

Jana of the Jungle

Ik denk dat ik binnenkort bezig ga om een nieuwe layout voor deze blog te vinden. Of als ik echt een uitdaging aan wil gaan, dan ga ik er zelf eentje maken. Enkele tips?

Ik zou zo graag willen.

Ik zou zo graag op kamers willen gaan.
Volgend jaar ga ik (als het goed is en ik de examens haal) een hbo-studie volgen in Groningen. Nou is Groningen niet zo ver weg als je in de auto gaat. Maar wil je met het openbaar vervoer? Dan is het een drama. En dat drama betekent dat ik meer dan twee uren onderweg ben op de fiets, in de trein en in de bus naar Groningen. En eerlijk gezegd, vind ik dat iets te lang en veel te veel gedoe.

De enige oplossing om dat drama te ontwijken, is dus op kamers gaan. Helaas zit dat er eigenlijk ook niet in. Het is gewoon vreselijk duur. Zelfs als ik een baantje erbij ga nemen, heb ik nog te weinig geld om rond te komen. Lenen bij DUO is voor mij geen optie, dat wil ik gewoon niet. Lenen bij mijn ouders wil ik eventueel wel, maar mijn ouders hebben geen vast inkomen. Het is altijd afwachten wat ze verdienen vanwege de seizoenen en omstandigheden.

Dus ik heb nu eigenlijk een dilemma. Ga ik naar Groningen, of zal ik toch een opleiding kiezen die beter te bereiken is, maar dan dus wel minder leuk is.

Nouja, ik zal eerst mijn examens maar eens moeten gaan halen. Dan zien we dan wel weer verder.

Dynamiek en stagnatie.

dy·na·miek de; v stuwkracht, vaart
stag·na·tie de; v -s stilstand, stremming

Ik denk dat je wel weet waar dit naartoe gaat.

Gister kon ik mijzelf nog een schouderklopje geven omdat ik zo goed bezig was. Ik had echt de vaart erin. Maar vandaag ben ik diep teleurgesteld. Het enige wat ik heb gedaan is een oefenopdracht van wiskunde maken en een samenvatting maken van twee paragrafen van geschiedenis. En vanavond heb ik geen tijd omdat ik dan op familiebezoek moet vanwege een jarig familielid.

Zal ik dan morgen het lijstje aanvullen met dynamiek? Dan wordt het dynamiek, stagnatie, dynamiek. Dat zou toch wel even prettig zijn want ik zal moet de examens gewoon halen.

Ik ging maandag uitrekenen welke cijfers ik moet halen wil ik overal een 5,5 op staan. En het is haalbaar, maar ik moet wel enorm goed mijn best gaan doen. Morgen moet ik er dus even flink tegenaan zodat ik weer op schema lig.

Schouderklopje.

Jawel, ik geef mijzelf een schouderklopje. Ik lig voor op mijn planning die ik gemaakt heb met het leren voor de examens. Dus ik trakteer mijzelf vandaag ook even op een lekkere chocoladereep. Nog even dit gedrag zo vol houden tot de examens voorbij zijn en dan ben ik geslaagd en dik van de chocolade.

Waar is de lente?

Ik vroeg mij vandaag af waar de lente is gebleven. Het was winter, en opeens boem pats, het was zomer.

De lente is mijn favoriete jaargetijde. Waarom ik dat vind weet ik eigenlijk niet. Het is wel het begin van het o zo leuke hooikoortsseizoen, maar de temperaturen worden weer wat aangenamer na zo'n lange koude winter met dagen waarop je met bevroren tenen, bevroren haar en bevroren vingers na negen kilometer van je fiets afstapt, en je wordt spontaan vrolijk van de eerste dagen boven de 16 graden. Maar die eerste dagen boven de 16 graden, die zijn al voorbij. We zitten nu gewoon in een hele periode met dagen waarop het warmer dan die 16 graden is. Oftewel; zomer!

Maar ik ben niet echt een zomer mens. Ook geen winter mens trouwens. In de zomer verbrand ik snel en moet ik steeds binnen blijven of de schaduw opzoeken. Iedereen om mij heen wordt lekker bruin en ik blijf wit of word rood en daarna weer wit.

Maar ik wil gewoon de lente terug. Het hoort nog geen zomer te zijn. Er horen nog geen dagen te zijn waarop het 25 graden is. Geef mij maar lekker weer die eerste dagen waarop het boven de 16 graden is en je voor het eerst zonder jas je fiets op kunt stappen om vervolgens met een grote glimlach op je gezicht naar huis te fietsen. Dan ben ik pas echt blij.

Anoniem.

Ik kreeg laatst de vraag wat eigenlijk de bedoeling was van mijn blog omdat ik over persoonlijke dingen schrijf, maar wel anoniem ben. En iemand anders vroeg of het eigenlijk wel zo leuk was om anoniem te zijn.

Ik gebruik deze blog als een soort van uitlaatklep op sommige momenten (zoals laatst het stuk over mijn broer bijvoorbeeld) en ik wil niet dat mensen die ik goed ken het kunnen lezen. Ik heb namelijk twee (een soort van) stalkers en ik heb liever niet dat ze op mijn blog kunnen komen. Het enige wat ik verander op deze blog is mijn naam, en eventueel de namen van personen waar ik schrijf. Ik snap best dat mensen het vreemd vinden om niet te weten van wie een blog is, maar voor nu vind ik het gewoon de beste oplossing.

'Ja, maar dan moet je geen blog nemen.' O nee? Waarom niet? Er zit wel een echt persoon dit te typen, alleen haar naam is niet echt, maar alles wat ze meemaakt wel. En misschien wil ze dat wel delen.

Dinsdagochtend.

Ik hou van mijn dinsdagochtend. Ik ben altijd pas laat in op dinsdag, dus kan ik de hele ochtend lekker in mijn pyjama rondhangen, tv kijken, suikerbrood eten, krantje lezen en thee drinken. Heerlijk zo'n ochtend.

Maar ik ga vandaag een uurtje eerder naar school, omdat ik nog steeds met mijn teamleider moet praten. Gister was hij afwezig, dus ik ga het vandaag nog een keer proberen. Stiekem ben ik daar best wel zenuwachtig voor. Ik kan niet zo goed mijn gevoelens uiten als ik moet praten. Schrijven gaat veel beter, maar dat is nu natuurlijk niet van toepassing.

Nu drink ik mijn thee maar even op, en dan moet ik maar even gewone kleding aan gaan trekken. En het is prachtig mooi weer, dus ik heb er zin in om straks lekker op mijn fietsje te stappen. Nouja, eigenlijk mijn moeder haar fiets. Die van mij is stuk. Eigenlijk moet ik gewoon een nieuwe fiets kopen.

Ik voel me vereerd.

Ik voel me vereerd. Ik heb mijn eerste twee followers via Bloglovin. Dat mensen serieus willen lezen wat ik schrijf. Dit ga ik vieren met lekker chocolate chip koekjes! Al had ik eigenlijk anders de koekjes ook wel opgegeten.

Ik ben trouwens vandaag begonnen in het boek 'De Belofte' van John Grisham. Ik heb nog nooit iets van deze man gelezen, maar ooit moet de eerste keer zijn. En toevallig had mijn moeder dit boek net bij de bibliotheek opgehaald. Zelf kan ik eerst even niet meer boeken lenen bij de bibliotheek omdat ik een boete heb openstaan. Best wel erg, ik kan niet eens een boete van tien euro betalen. Het kan wel, maar ik heb wat geld in mijn spaarpotje gedaan zodat ik 13 mei vervoer heb naar een concert. De kaartjes had ik al gekocht, maar het vervoer is toch ook wel erg handig, want anders heb je natuurlijk niets aan die kaartjes.

Nietsnut.

Op dit moment ben ik even lekker een nietsnut. Ik doe lekker he-le-maal niets! Ik heb vandaag al een aantal samenvattingen geschreven van geschiedenis, en dat vind ik wel genoeg voor vandaag. Ik ga lekker met een ijsje en een boek in de zon zitten. Heerlijk.

Keuze.

Ik zat laatst te denken. Ja, serieus. Mensen kijken altijd vreemd op als ik zeg dat ik heb zitten denken, maar eigenlijk denk ik heel veel.

Maar ik zat laatst te denken over mijn examens. Er is een hele grote kans dat ik niet slaag. Wat ga ik doen als ik niet slaag? Ik wil echt niet nog een jaar op deze vreselijke, rommelige, onpersoonlijke school zitten. Natuurlijk ga ik keihard mijn best doen voor mijn examens, maar de kans is 50/50. Als ik zak, dan denk ik dat naar het Vavo ga. Ik wil echt niet nog een jaar blijven op dezelfde school, omdat ik eigenlijk weet dat ik dan weer ga zakken. Ze behandelen de mensen die dit jaar overdoen omdat ze gezakt zijn helemaal niet leuk, en dat wil ik niet.

Dus het wordt slagen voor mijn havo-examen, of op naar het Vavo.

Gedoe en gedonder.

Ik heb het helemaal gehad. Thuis geeft mijn broer met ADHD veel problemen en op school geeft het profielwerkstuk mij veel problemen.

Het profielwerkstuk is inmiddels afgerond. De presentatie was een week uitgesteld maar is toch uiteindelik wel gehouden. Voor mijn gevoel ging alles goed met de presentatie. Ik wissel eigenlijk geen woorden meer met mijn partner, maar die avond ging het best wel goed. Maar toen ik mijn cijfer kreeg, was ik erg teleurgesteld. Mijn partner had namelijk 2 punten hoger in haar gemiddelde dan ik had. Ik heb al een lang gesprek gehad met mijn begeleider, maar hij wil niet goed prijs geven waarom ik zoveel lager heb dan haar. Toen heeft mijn moeder nog een kwartier staan lopen bellen, maar allemaal zonder resultaat. Maandag ga ik met mijn teamleider praten hoe nou verder. Want al zou mijn cijfer met een halve punt omhoog staan, dan sta ik een extra compensatiepunt. En die heb ik gewoon keihard nodig. En ik heb zoveel tijd in het profielwerkstuk gestoken dat ik het echt niet snap waarom ik zoveel lager heb.

Thuis gaat alles ook niet super. Mijn broer zit denk ik een dieptepunt. Alles is niet zijn schuld, maar onze schuld. En overal heeft hij commentaar op en elke dag gaat er wel iets stuk of wordt er met een deur geslagen. Het liefst wil ik hem gewoon het huis uit hebben, maar hij vindt het nog wel even lekker om in hotel ouders te verblijven.

Daarnaast ben ik wel blij dat ik geen opdrachten meer hoef te maken voor school. De definitieve cijfers moeten nu ingevoerd zijn en er kan niets meer aan toegevoegd worden. Helaas sta ik twee onvoldoendes, maar ik heb ook twee compensatiepunten. Eigenlijk zijn al mijn cijfer net onder de zes, maar nog wel een voldoende. Dus ik moet keihard mijn best gaan doen voor de examens want ik zal en moet het examen gaan halen. Vandaag ga ik alvast een planning maken, want op school doen we toch niets meer dus kan ik net zo goed alvast beginnen met leren. Nog maar een maand, en dan is het al zover.

Vandaag moet ik ook maar even mijn kamer gaan opruimen, want ik kan niet eens normaal bij mijn bed komen of aan mijn bureau zitten.

Examens examens examens.

Stiekem begin ik 'm nu al te knijpen. De examens beginnen al over een maand en anderhalve week! En ik ben bang dat die tijd veel te snel om is, en dat ik dan bijna nog helemaal niets heb gedaan. Ik ben een grote kampioen in uitstellen. En stiekem is dat ook aan mijn cijfers te zien.

Voor sommige vakken doe ik wel echt mijn best, maar daarvoor haal ik alsnog een onvoldoende. Maar voor sommige andere vakken ben ik gewoon te lui. Maar mijn cijferlijst is niet al te best. Beter gezegd: alles hangt van mijn examen af. Ik sta drie onvoldoendes. En ik heb maar twee compensatiepunten dus eigenlijk moet ik gewoon mijn examens super goed gaan maken.

En eigenlijk ben ik nu studieontwijkend gedrag aan het vertonen omdat ik eigenlijk mijn mondeling moet voorbereiden. En ik moet nog een praktische opdracht maken. En eigenlijk moet ik ook nog voor een toets leren die ik nog inhalen moet. Eigenlijk had ik gewoon alles niet moeten uitstellen, dan was ik nu net zoals mijn klasgenoten huiswerk vrij geweest.

Een rustmomentje.

Ik neem vandaag even een rustmomentje. Niet dat het in mijn drukke schema past, maar gewoon omdat ik het wil.

Eigenlijk heb ik helemaal niet de tijd om het even lekker rustig aan te doen. Er moet nog een verslag worden gemaakt voor morgen. En er moet ook nog een filmpje gemonteerd worden terwijl ik niet eens weet hoe ik een filmpje moet monteren. Ik snap niet zo goed waarom het groepje mij die opdracht gaf. Liever ging ik 5.000 woorden extra typen. Ik weet tenminste hoe dat moet. Maar een filmpje monteren? Ik heb het nog nooit gedaan.

Maar deze avond doe ik even lekker niets. Ik speel wat gitaar, ik luister wat muziek, ik eet veel chips en ik lig lekker op de bank. En wat er morgen allemaal gebeurd, dat zie ik dan wel weer. Ik heb mijn rustmomentjes en mijn slaap ook nodig.

Het is rood en het brandt...

Het is rood en het brandt. Rara wat kan dit zijn?

Het zijn mijn lippen en de huid die eromheen zit. Het is altijd weer hetzelfde na een verkoudheid. Zodra mijn neus verstopt zit en ik met een gesloten mond niet meer kan ademen, dan doe ik dus mijn mond open zodat ik daardoor kan ademen. Maar terwijl ik dat doe, gaat automatisch mijn tong aan mijn lippen slikken. Overdag en 's nachts, ik kan het niet tegenhouden. Maar als resultaat daarvan krijgen mijn lippen allemaal gekke korstje en een hele huid die rood en hard is. Heel fijn.

Ik smeer nu als een idioot met lippenbalsem, maar het zal nog wel een week duren voordat ik geen brandende clownsmond meer heb. En eigenlijk is het veel slimmer om tijdens de verkoudheid te gaan smeren met lippenbalsem, maar dan likt mijn tong het er net zo snel weer af. Niet handig dus.

Ik moet voortaan gewoon niet meer verkouden worden. Of er moet een manier komen zodat mijn neus niet meer dicht gaat zitten, want dat is dus juist het probleem. Plus het feit dat mijn tong tijdens een verkoudheid een eigen leven leidt. Stiekem is dat eigenlijk het grootste probleem. Maar hoe leer je een tong dat hij of zij dat niet meer moet doen? 

Introductie.

Mijn naam is Jana. Eigenlijk is het niet mijn naam, maar ik vind het wel een mooie naam. Alle namen die ik noem op deze blog zullen nep namen zijn, maar het zijn wel personen die een deel van mijn leven uitmaken. Dit omdat ik liever anoniem blijf.

Ik ben dus niet Jana, maar ik besta wel. Ik hou van eten, koken, muziek, mijn gitaar, mijn piano, notitieboekjes, tekenfilmpjes, de natuur, mijn familie en mijn vrienden. Ik hou ook enorm veel van boeken, in mijn tas zul je altijd een leesboek vinden. Ik ben een enorme rommelkont. Een spoor van rotzooi, dat is wat ik achterlaat als ik ergens ben geweest. Ook ben ik een persoon dat allemaal scenario's bedenkt als er een keuze moet worden gemaakt. Ik bedenk soms wel honderd scenario's zodat ik eigenlijk niet meer weet welke keuze ik moet maken. Mijn droom is om super creatief te worden. Ik ben wel een klein beetje creatief, maar als ik dan naar andere mensen kijk, dan denk ik 'ah! dat wil ik ook kunnen!'. En dan ga je dingen nadoen, en dan is het niet meer origineel en vind ik het sowieso niet meer leuk. Originaliteit is ook iets wat ik best wel belangrijk vind. Anders zou de wereld zo saai worden. Stel je voor, een hele wereld die elke dag alles hetzelfde doet. Nee, dat wil ik mij eigenlijk niet voorstellen.

En nu weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik verder moet gaan typen. Ik ben een heel saai persoon en ik maak niet zoveel mee. Ik snap eigenlijk zelf niet zo goed waarom ik een blog begin. Mijn leven is niet interessant genoeg en mensen zullen het vast niet willen lezen. Of misschien dat ergens mijn leven opeens wel interessant wordt. Maar dat weet je niet, want jij en ik kunnen de toekomst niet voorspellen.